Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Τι καινούργιο είπε ο Σαμαράς στον Προϋπολογισμό


Στην ομιλία του για τον Προϋπολογισμό, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς, νομίζω ότι είπε μια σειρά από καινούρια πράγματα, που καλό θα ήταν να προσεχθούν:

* Πρώτον, κατέδειξε πλέον με στοιχεία, ότι η δημοσιονομική αναπροσαρμογή του Μνημονίου σπάει κάθε ρεκόρ αναποτελεσματικότητας. Για κάθε ένα ευρώ που κόβει από την Κοινωνία και την Οικονομία, το έλλειμμα μειώνεται μόνο κατά 43 λεπτά. Τα υπόλοιπα τα «τρώει» ή ύφεση. Αυτό σημαίνει «αποτελεσματικότητα 43%»!


Αλλά η αναποτελεσματικότητα του Μνημονίου συνεχίζεται και επιδεινώνεται το 2011, όταν με βάση τις κυβερνητικές προβλέψεις κόβουν 14,5% του ΑΕΠ για να μειώσουν το έλλειμμα κατά 5,5%. Το νέο έτος η αποτελεσματικότητα θα φτάσει το 35%, με τα δικά τους επίσημα στοιχεία πάντα…

Μια πολιτική μπορεί να είναι αναποτελεσματική, άλλα άδικη. Και να «αντέχει» όσο η κοινωνία δέχεται να θυσιάζει τη «δικαιοσύνη», για να επιτύχει ένα σημαντικό αποτέλεσμα.
Μπορεί ακόμα να είναι δίκαιη, αλλά αναποτελεσματική, όσο η Οικονομία αντέχει την αναποτελεσματικότητα, για να εξασφαλίσει στοιχειώδη «δικαιοσύνη».

Αλλά και άδικη και αναποτελεσματική δεν μπορεί να είναι. Δεν την αντέχει η Οικονομία και δεν είναι ανεκτή από κανένα.

Η ευθεία αμφισβήτηση της αποτελεσματικότητας μια Πολιτικής (που έτσι κι αλλιώς και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι είναι άδικη) είναι καίριο πλήγμα στην Κυβέρνηση. Και στην προπαγάνδα της.

* Δεύτερο, εξήγησε καλύτερα από κάθε άλλη φορά ότι το πρόταγμα «εξισορρόπησης του Προϋπολογισμού» (μηδενισμού του ελλείμματος) το γρηγορότερο δυνατό είναι πλέον κάτι που δεν το λέει «αυθαίρετα» η Νέα Δημοκρατία, αλλά το επιβάλλει η ίδια η Ευρώπη: Μετά το 2013 θα απαιτείται από την Ελλάδα, όχι απλώς μικρό έλλειμμα (κάτω από 3%, όπως μέχρι τώρα), όχι απλώς μηδενισμός του ελλείμματος, αλλά και κάτι παραπάνω: Δημοσιονομικό πλεόνασμα!

Κι όχι μόνο για μια χρονιά. Για 20 χρόνια τουλάχιστον!

Για να τεθεί υπό έλεγχο το χρέος. Το οποίο στην Ελλάδα είναι υψηλό, και λόγω του Μνημονίου θα γίνει υπέρογκο.

* Τρίτον κατέδειξε ότι το Μνημόνιο αυξάνει το χρέος κατά 30% μέσα σε τρία χρόνια, πράγμα πρωτοφανές! Και δέκα χρόνια αργότερα, το 2020, το χρέος θα εξακολουθεί να είναι πάνω από 130% του ΑΕΠ, πράγμα επίσης αδιανόητο. Γιατί η «θεραπεία» – ολοφάνερα, πια – χειροτερεύει την «αρρώστια». Κι αυτό όχι με υπολογισμούς του Σαμαρά, αλλά από τις επίσημες προβλέψεις του ίδιου του Μνημονίου και της «Τρόίκας».

* Τέταρτον υπέδειξε ότι η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύθηκε τίποτε όταν υπέγραψε το Μνημόνιο. Ενώ η Ιρλανδία διαπραγματεύθηκε σκληρά και κατάφερε να διασώσει το δικό της πλεονέκτημα (το χαμηλό συντελεστή φορολόγησης κερδών). Αυτό βέβαια, το έχει ξαναπεί ο Αντώνης Σαμαράς. Εκείνο που διευκρίνισε για πρώτη φορά είναι ότι η Ελλάδα μπορούσε – και ακόμα μπορεί – να διαπραγματευθεί τους όρους του Μνημονίου πολύ πιο αποφασιστικά. Διότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι «φορτωμένες» ελληνικά ομόλογα και δεν αντέχουν μια χρεοκοπία της Ελλάδας.

Αν χρεοκοπούσε η Ελλάδα, θα δημιουργείτο «σεισμός» σε ολόκληρη την Ευρώπη. Διότι η διάχυση των «τοξικών» ελληνικών ομολόγων στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα είχε αντίστοιχες (αν και όχι ακριβώς ίδιες) επιπτώσεις, όπως η διάχυση των τοξικών ομολόγων της Leeman Brothers στο Αμερικανικό χρηματοπιστωτικο σύστημα το 2008.

Συνεπώς, δεν μπορούσαν να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει χωρίς να πληρώσουν οι ίδιοι πανάκριβο τίμημα. Απ’ αυτό τους «απήλλαξε» ο ΓΑΠ δεχόμενος τους συντριπτικούς όρους του Μνημονίου, χωρίς να διαπραγματευθεί το παραμικρό.

Κι επειδή είναι πιθανό σε ένα-δύο μήνες ο ΓΑΠ να προκηρύξει εκλογές, παριστάνοντας τον… «Παπαφλέσσα», με στόχο να επιτύχει, υποτίθεται,  «αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου», είναι πολύ χρήσιμο από σήμερα να του αμφισβητηθεί πλήρως κάθε δυνατότητα διαπραγμάτευσης, αυτού που ο ίδιος ήδη υπέγραψε χωρίς συζήτηση (του Μνημονίου) και… το πανηγύριζε από πάνω!

Ουσιαστικά αναδιαπραγμάτευση και δραστική αλλαγή – διόρθωση των όρων του Μνημονίου μπορεί να κάνει, ως κυβέρνηση, μόνον ένα κόμμα που διαφώνησε εξ αρχής με το Μνημόνιο και κατέδειξε εγκαίρως την ανάγκη να υπάρχει Ανάκαμψη-Ανάπτυξη.

Αυτό το επιχείρημα πρώτη φορά το είπε ή το υπονόησε αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα. Κι όπως πιθανότατα θα αποδειχθεί, αυτό είναι το πιο κρίσιμο πολιτικό ζήτημα για τις εξελίξεις των επομένων μηνών – εκλογικές και όχι μόνο.

* Πέμπτον, κατέδειξε ότι τα αδιέξοδα του Μνημονίου οδηγούν σε παράλυση της διακυβέρνησης συνολικά – κι όχι μόνο για την Οικονομία.

Τους είπε, λοιπόν «αλλάξτε Οικονομική Πολιτική γιατί παραλύετε σε όλα τα άλλα»! Αυτό μάλλον είναι «προανάκρουσμα» για άνοιγμα της αντιπολιτευτικής «βεντάλιας» σε όλα τα θέματα. Γιατί μέχρι τώρα – και δικαιολογημένα, ίσως – σχεδόν αποκλειστικό μέτωπο αντιπολίτευσης ήταν η Οικονομική Πολιτική. Τώρα αυτό αρχίζει να ανοίγει…

* Έκτον, για πρώτη φορά, μάλιστα, αναφέρθηκε στην ανάγκη χάραξης ΑΟΖ στα θαλάσσια σύνορα της χώρας. Πράγμα, που επίσης προλαμβάνει τα σχέδια «μυστικής διπλωματίας» του ΠΑΣΟΚ για «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο με ποσοστά ισομερή ή περίπου ισομερή Ελλάδας-Τουρκίας, χωρίς προηγούμενη επίλυση των διαφορών για χωρικά ύδατα και υφαλοκρηπίδα.

Όλα αυτά, όμως, τα λύνει η ΑΟΖ. Χώρια που το ΠΑΣΟΚ προτίθεται να διακηρύξει (ή να αποδεχθεί) το Αιγαίο ως «ημίκλειστη θάλασσα» και να παραιτηθεί η χώρα από κάθε πλεονέκτημα που της εξασφαλίζει το Δίκαιο της Θάλασσας.
Θέτοντας εγκαίρως θέμα για την ΑΟΖ αυτό το προλαβαίνει και το «σκοτώνει» (ελπίζουμε έγκαιρα).

* Έβδομο, διέψευσε για μια ακόμα φορά τους «προφήτες» της συναίνεσης. «Συναίνεση σε αυτή την πολιτική δεν θα δώσουμε ποτέ. Συνένοχοι σε αυτά τα αδιέξοδα χρεοκοπίας, όπου οδηγείτε την Ελλάδα, δεν θα γίνουμε ποτέ».

Και μάλιστα για το θέμα των νομοσχεδίων που ψήφισε στη Βουλή, ξεκαθάρισε ότι αυτά αφορούν διαρθρωτικές αλλαγές που παγίως υπήρχαν στο Πρόγραμμα της ΝΔ, και τα οποία παρεμπιπτόντως τα προέβλεπε και το Μνημόνιο (και το ΠΑΣΟΚ τα αντέκρουε λυσσωδώς στο παρελθόν). Αλλά η Πολιτική του Μνημονίου δεν είναι αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές.

Αυτά όλα είναι το «κερασάκι». Αλλά η «τούρτα» είναι η ασφυξία χωρίς αποτέλεσμα. Και την «ασφυξία» εξακολουθεί με όλο και πιο πειστικό και αποφασιστικό τρόπο να την απορρίπτει η ΝΔ.

* Όγδοο, απέτρεψε και τα σενάρια της «συγκυβέρνησης». Εξήγησε και επέμεινε ότι η Πολιτική που εισηγείται η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να γίνει δεκτή τμηματικά και με ημίμετρα. Πρέπει να εφαρμοστεί συνολικά, πλήρως και άμεσα!

Άρα δεν τίθεται θέμα να «στηρίξει» η ΝΔ μια κυβέρνηση – ή να «συμμετάσχει» σε μια κυβέρνηση – που εφαρμόζει «κάποιες καλές ιδέες της» ή «ολίγον» από το πρόγραμμά της. Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να αλλάξει το κλίμα και να αποτελέσει διέξοδο με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη αν εφαρμοστεί ολόκληρο, τώρα!

Έτσι ο Σαμαράς, ενίσχυσε όλες τις γραμμές άμυνας και επίθεσης της Πολιτικής του, «σκότωσε» μια σειρά από ελιγμούς και αιφνιδιασμούς που ενδεχομένως του ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ και εξουδετέρωσε μια σειρά από «παγίδες» που του στήνουν (κι όχι μόνο οι ΠΑΣΟΚοι).

Μετά από αυτή την ομιλία που ήταν λιγότερο «τεχνική» απ’ ό,τι φάνηκε αρχικά και πολύ περισσότερο Πολιτική απ’ ότι δείχνει εκ πρώτης όψεως, ενίσχυσε τις θέσεις του μέσα στην Ελλάδα…

* Γιατί στην Ευρώπη οι θέσεις του ενισχύονται έτσι κι αλλιώς.

Όπως έδειξε και η τελευταία συνέντευξη του Γουίλφριντ Μαρτένς (στο «Βήμα» νομίζω), ακόμα και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ομολογεί ευθέως ότι έχει δίκιο ο Σαμαράς για την Οικονομία διότι το πρόγραμμα εξυγίανσης της Ελλάδας χρειάζεται Ανάπτυξη!

Αλήθεια, που θα πάνε να κρυφτούν όλοι εκείνοι που προανήγγειλαν τόσες φορές ως τώρα, ότι ο Σαμαράς τάχα «απομονώνεται στο ΕΛΚ γιατί καταψήφισε το Μνημόνιο»;

Το είπαν, διαψεύστηκαν απ’ τα πράγματα, τώρα ήλθε στην Αθήνα και τους διαψεύδει ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΕΛΚ.

Τελικά, ο μόνος που μένει να υποστηρίζει το Μνημόνιο, είναι η Μέρκελ και ο ΓΑΠ (και κάπως λιγότερο φανατικά ο Στρος Κάν του ΔΝΤ).

Ακόμα και τα γνωστά «εξαπτέρυγα» εν Ελλάδι «έβγαλαν γλώσσα» (στο ΓΑΠ) και το καταριούνται πλέον (το Μνημόνιο)…

Πάει και η «συμμαχία των Προθύμων».

Και κλάμα η κυρία…

ΝΖ
http://4oktovriou.blogspot.com/2010/12/blog-post_2290.html#ixzz1CZljxKcv

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου