Στις 29 Νοεμβρίου 2009 , 800.000 Έλληνες αψήφησαν την μελαγχολία , το αίσθημα της ήττας , την πικρία τους και έστερξαν να συμμετάσχουν σε μιά πρωτόγνωρη διαδικασία εκλογής προέδρου της Νέας Δημοκρατίας από την βάση .
Μαζί με αυτούς και εγώ γιατί κατάφερες και φώλιασε η ελπίδα στην καρδιά μου , η ελπίδα για αλλαγές παντού , γιατί σε θυμήθηκα όπως τότε στη νεολαία που “γυάλιζε το μάτι σου” και μετά όταν σήκωσες ανάστημα στον Εθνάρχη και στον Μητσοτάκη όταν δεν συμφώνησες μαζί τους , όπως τότε που επέλεξες την πολιτική σου απομόνωση για μιά δεκαετία .
Και είπα ναι , μπορούμε να τ' αλλάξουμε όλα και αποφάσισα λίγο πριν βγώ στην σύνταξη στα 56 μου να ξαναοργανωθώ. Να συμμετάσχω σε ομάδες εργασίας ακόμα και να συνδικαλιστώ “στα γεράματα”. Και όσο σε έβλεπα να παλεύεις κόντρα σε όλους και σε όλα τόσο βεβαιωνόμουν για την ορθότητα της επιλογής μου και ένοιωθα περήφανος. Και όσο εσύ έλεγες ΟΧΙ στο μνημόνιο τόσο θέριευε η ελπίδα μέσα μου!
Ήρθε το Ζάππειο Ι και σε λοιδόρησαν αλλά εγώ ήμουν εκεί , περήφανος για τον ηγέτη μου και το κόμμα μου γιατί σε πίστευα και ας μη είμαι οικονομολόγος .
Και ήρθε το Ζάππειο ΙΙ και ενθουσιάστηκα γιατί με απλό τρόπο μου έδωσες τις λύσεις , και στην Θεσσαλονίκη είπα ναι μπορούμε αυτοδύναμα να τα διορθώσουμε όλα .
Ακόμα και όταν ψηφίζαμε κάποια από τα νομοσχέδια του ΠΑΣΟΚ ήξερα ότι επέλεγες αυτά που έπρεπε και ήμουν δίπλα σου. Μέχρι που άρχισε ο μεγάλος εκβιασμός από τους έξω ( και μερικούς μέσα ) να συναινέσουμε σαν κόμμα για μιά κυβέρνηση “εθνικής ανάγκης” γιατί αλλοιώς Ελλάδα τέλος .
Ξέρω, το πάλεψες , το πάλεψες πολύ μέχρι που κατάλαβες πως οι τοκογλύφοι το εννοούσαν το ΤΕΛΟΣ και κατάφερες τουλάχιστον (μιά και εκείνοι κατάλαβαν ότι είσαι αρκετά Έλληνας για να τα τινάξεις όλα στον αέρα) να συμμετάσχουμε σε μιά κυβέρνηση ορισμένου σκοπού και χρόνου. Και μέχρι εδώ σε στήριζα με νύχια και με δόντια , στην όποια επιλογή , ακόμα και σε αυτές που δεν συμφωνούσα γιατί έλεγα δεν γίνεται , τακτικός ελιγμός είναι, πρέπει να βάλω πλάτη .
Η αλήθεια είναι πως λίγο καιρό πριν είχαν αρχίσει κάποια όργανα να παίζουν στο κόμμα , επιφανή στελέχη να μιλάνε για μιά πιό μόνιμη συνεργασία , να παίρνουν θέσεις διάφορες απο αυτές του κόμματος (και δεν τους τράβαγες τ' αυτί!) , μέχρι που ξαφνικά έμαθα πως πήρες για διπλωματικό σου σύμβουλο τον υιό Ψυχάρη και ένοιωσα σαν να έφαγα μπουνιά στα μούτρα...
Τον γυιό του σταυρωτή της παράταξης; Χάθηκαν οι διπλωματικοί άλλοι σύμβουλοι του χώρου μας; Γεμάτος ο τόπος από ικανότατους διπλωμάτες σε δυσμένοια γιατί τόλμησαν να είναι ΝΔ! Δεν καταλαβαίνεις ότι η πιάτσα θα βούιζε ότι τα βρήκες με το συγκρότημα; Εγώ σου αποδίδω τις αγνότερες των προθέσεων αλλά δεν νοιώθεις τον συμβολισμό της πράξης σου ;
Και έρχομαι στο σήμερα, στο παραπέντε της ψήφισης του νομοσχεδίου που αφορά τα εργασιακά και σε εκλιπαρώ Πρόεδρε μην κάνεις πίσω , μην υπογράψεις! Βγες και μίλα στον κόσμο, με τον καθάριο λόγο σου πες τις αλήθειες που πρέπει να ακουστούν! Πες τους εκβιασμούς (και τις απειλές) που έκαναν και σε σένα και στον Καραμανλή. Πες τα μεγάλα ΟΧΙ που λαχταράμε όλοι να ακούσουμε για να πάρουμε πίσω την αξιοπρέπεια μας!
Ο κόσμος διψάει για αλήθεια , είναι πια έτοιμος να την ακούσει και θα είναι δίπλα σου όποιες και αν είναι οι συνέπειες, είναι έτοιμος να υποφέρει αρκεί να ακούσει αλήθειες. Βγες λοιπόν και πες τες αδιαφορόντας για τις ισορροπίες, τα πολιτικά comme il faut , έτσι κι αλλοιώς μας ρήμαξαν , δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε άλλο από τις αλυσίδες μας!
Η εντολή που πήρες “Αντώνη άλλαξε τα όλα” ισχύει στο πολλαπλάσιο σήμερα και δεν αφορά μόνο τα πρόσωπα αλλά και τις πρακτικές! Αν πάλι δεν το θες κάνε μου νόημα , θα καταλάβω (εγώ ο λαός πάντα καταλαβαίνω) , μόνο που θα σε παρακαλέσω να με αφήσεις να αποσυρθώ. Θα ψάξω να βρώ μια γωνιά να πάω να κλάψω για τα χαμένα όνειρα , τα δικά μου , των παιδιών μου , της πατρίδας!
Και θα εύχομαι να έχω εγώ το άδικο...
http://blokaki3.blogspot.com/2012/01/blog-post_13.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου