Κ.Μητσοτάκης, συνέντευξη στην εφημερίδα "Αγγελιοφόρος της Κυριακής"

Κύριε Μητσοτάκη, είστε πιο αισιόδοξος ή πιο απαισιόδοξος μετά τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου Κυριακής στις Βρυξέλλες; 

Σίγουρα πιο αισιόδοξος. Η Ευρώπη αποφάσισε, αφού πέρασε ένα χρόνο να τρέχει πίσω από τις αγορές, να στηρίξει τη νομισματική ένωση στην πράξη και όχι στα λόγια. Μία συνολική λύση στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους των υπερχρεωμένων χωρών, όπως φαίνεται να δρομολογείται, μπορεί να αποτελέσει τεράστια ευκαιρία για τη χώρα μας. Βέβαια, αν δεν βάλουμε εμείς σε τάξη τα του οίκου μας, προκοπή σαν χώρα δεν θα δούμε. Μία Ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για να βγούμε από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει. 

Όλα αυτά ενώ στο εσωτερικό μέτωπο οι κοινωνικές αντιδράσεις όλο και αυξάνονται. Ποιος θα κερδίσει σε αυτό το δύσκολο πόκερ; Η κυβέρνηση, τα συνδικάτα ή κανένας από τους δύο;

Δεν ξέρω ποιος κερδίζει, το σίγουρο είναι ότι χάνουν οι πολίτες. Δύο μήνες τώρα οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου υφίστανται μια απίστευτη ταλαιπωρία από τις απεργίες στα μέσα μεταφοράς και εδώ και αρκετές μέρες οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ δεν έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη που δικαιούνται. Στον «πόλεμο» μεταξύ της κυβέρνησης και των συνδικάτων, αυτοί που την πληρώνουν είναι οι άμαχοι, δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που είναι στη μέση και ταλαιπωρείται. Σε αυτό το μεγάλο αλλά σιωπηλό κομμάτι της κοινωνίας οφείλουμε να στρέψουμε την προσοχή μας. Δεν έχει καμία αξία αν κερδίσει η κυβέρνηση ή τα συνδικάτα όταν η πλειοψηφία των πολιτών είναι τελικά ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης.

Πάντως και η ΝΔ φαίνεται ότι έχει βάλει το χέρι της, έτσι ώστε να ενταθούν οι κοινωνικές αντιδράσεις, καθώς στηρίζει τις διαμαρτυρίες κοινωνικών ομάδων . Συμφωνείτε με αυτή την τακτική; 

Η ΝΔ, ως υπεύθυνο κόμμα, οφείλει να τοποθετείται πολιτικά και όχι ακτιβιστικά στις επιλογές της κυβέρνησης. Κι αυτό κάνει. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι αντιτάχθηκε στο νομοσχέδιο για την Υγεία δεν σημαίνει ότι υποκίνησε και τους γιατρούς να βγουν στο δρόμο. Πάντως, μεταξύ των γιατρών και του Υπουργείου Υγείας εμείς οφείλουμε να είμαστε υπέρ των εκατομμυρίων ασφαλισμένων του ΙΚΑ που βρίσκουν τις πόρτες των ιατρείων κλειστές. Όπως και να έχει, πιστεύω ότι είναι επικίνδυνη ακροβασία για τον πολιτικό κόσμο συνολικά να κλείνει το μάτι σε όσους επιλέγουν το μπάχαλο και την ανομία για να εκφράσουν την αντίθεσή τους.

Έχετε εκφράσει και δημόσια την αντίθεσή σας στη λογική του «δεν πληρώνω δεν πληρώνω». Βλέπετε κινδύνους από τη συνέχιση αυτής της κινητοποίησης;

Η ανοχή στην ανομία και στην τάση για γενικό ξεχαρβάλωμα είναι μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας που μπορεί να σκάσει ανά πάσα στιγμή. Και αν για κάποιες πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς δεν εκπλήσσομαι που την υποστηρίζουν ανοιχτά, θεωρώ αδιανόητο μέλη της κυβέρνησης να της κλείνουν το μάτι όπως έκανε πρόσφατα ο κ. Καστανίδης. Σε μια περίοδο που οι πολίτες αισθάνονται ότι αδικούνται ο πολιτικός κόσμος οφείλει να λάβει το μήνυμα και να επαναπροσδιορίζει τις επιλογές του με πράξεις όχι με εύκολα λόγια. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, η κυβέρνηση να επιλέγει την εύκολη λύση της αύξησης κατά 40% των εισιτηρίων των αστικών συγκοινωνιών, επιβαρύνοντας περισσότερο τον πολίτη, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα για να καταπολεμήσει την εισιτηριοδιαφυγή. Έτσι, με δική της αποκλειστική ευθύνη ρίχνει περισσότερο λάδι στην φωτιά.

Και η κυβέρνηση; Που βαδίζει σωστά και μπορείτε να τη στηρίξετε; Και που πηγαίνει σημειωτόν;

Κοιτάξτε, εμείς έχουμε αποδείξει ότι όπου η κυβέρνηση κάνει επιλογές προς τη σωστή κατεύθυνση είμαστε διατεθειμένοι να τις στηρίξουμε. Στεκόμαστε ταυτόχρονα κριτικά αλλά και εποικοδομητικά. Δεν μπορούμε όμως να την ακολουθήσουμε σε πολιτικές που δεν έχουν αρχή, μέση και τέλος και αρνούμαστε να συναινέσουμε σε παλινωδίες και παραπλανητικά τερτίπια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, που αφορά τον τομέα του Περιβάλλοντος του οποίου έχω την ευθύνη, είναι το νομοσχέδιο για τους όρους δόμησης σε περιοχές Natura. Ενώ καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για την βελτίωσή του τις οποίες αποδέχτηκε αρχικά η κα Μπιρμπίλη, τελικά άλλα είπε και άλλα έκανε προσπαθώντας μάλιστα να παραπλανήσει το Κοινοβούλιο. Τέτοιες επιλογές, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να τις αποδεχτούμε.

Πάντως παρά τις κοινωνικές αντιδράσεις και τα σκληρά μέτρα που πρωθεί η κυβέρνηση η ΝΔ εξακολουθεί να υπολείπεται και μάλιστα σημαντικά του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις. Είναι επειδή ο κόσμος ακόμη θυμάται το κυβερνητικό παρελθόν σας και στέκεται επιφυλακτικός ή μήπως επειδή και η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά δεν έχει βρει το βηματισμό της;

Αυτό που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις αυτήν την περίοδο είναι μια γενικότερη καχυποψία ακόμα και απαξία της κοινωνίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα γι’ αυτό και τα δύο μεγάλα κόμματα εμφανίζουν χαμηλά ποσοστά. Όσον αφορά τη ΝΔ νομίζω ότι είναι στο χέρι μας να αναμετρηθούμε με τον κακό εαυτό και τις αδυναμίες του παρελθόντος που είναι ακόμα νωπές στη μνήμη ακόμα και των υποστηρικτών της παράταξής μας. Το κρίσιμο στοίχημα όμως είναι, πρώτα από όλα, να εκπέμψουμε ένα ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και με τις προτάσεις μας να πείσουμε την ευρεία πλειοψηφία της κοινωνίας για την ορθότητα και την αποτελεσματικότητά τους. 

Θα έχετε ακούσει και εσείς την κριτική ότι η ΝΔ έχει κόψει πολύ προς τα δεξιά το τιμόνι και ότι κακώς έχει εγκαταλείψει τη στρατηγική του μεσαίου χώρου. Τι λέτε επ’ αυτού;

Θεωρώ όλη αυτή τη συζήτηση τραγικά ξεπερασμένη. Εμένα με ενδιαφέρει να εκφράσουμε πρωτίστως τη σιωπηλή, σκληρά εργαζόμενη, και δημιουργική μεσαία τάξη η οποία υπήρξε ανέκαθεν ο ακρογωνιαίος λίθος της κεντροδεξιάς παράταξης. Άνθρωποι νοικοκυραίοι που απαιτούν από την πολιτική πάνω από όλα αποτελεσματικότητα, αλλά οι οποίοι ταυτόχρονα αγανακτούν με τα γενικευμένα φαινόμενα ανομίας που η Αριστερά στη χώρα μας απροκάλυπτα ενθαρρύνει . Εάν αυτοπροσδιορίζονται ως δεξιοί η ανήκοντες στο μεσαίο χώρο ποσώς με ενδιαφέρει. Αυτό που με απασχολεί είναι να τους εκφράσει η Νέα Δημοκρατία.


Και κάτι τελευταίο: Η Ελλάδα περνά μια μεγάλη δοκιμασία, όπου πολλά δεδομένα του παρελθόντος ανατρέπονται. Ταυτόχρονα ο κόσμος αποστασιοποιείται έντονα από τους πολιτικούς και τα κόμματα, κάτι που κανείς δε γνωρίζει που θα οδηγήσει. Ποιο είναι το δικό σας μείγμα πολιτικής για την έξοδο από την κρίση; Τι πρέπει τελικά να αλλάξει στη χώρα μας; 

Είναι πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν στην πατρίδα μας και είναι αλήθεια ότι η κρίση την οποία βιώνουμε αποκάλυψε τη γύμνια μας σε πολλούς τομείς. Νομίζω ότι μία μεγάλη πρόκληση το επόμενο διάστημα είναι η αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης του πολίτη με το Κράτος και τους Θεσμούς και κατ’ επέκταση με το πολιτικό σύστημα. Η κρίση αξιοπιστίας των πολιτών έναντι του πολιτικού συστήματος είναι εν πολλοίς δικαιολογημένη. Την εξέθρεψε το ίδιο με τα χρόνια και τώρα πληρώνει το λογαριασμό. Από εμάς λοιπόν εξαρτάται αν θα καταφέρουμε να φρενάρουμε την κατρακύλα ή θα την επιταχύνουμε. Και μία γενναία συνταγματική αναθεώρηση είναι επιβεβλημένη για να αποτρέψουμε το δεύτερο.